Έλλειψη σε πρωτεΐνη οδηγεί σε ασθενές και εύθραυστο σμάλτο

Για ορισμένους ασθενείς, ανεξάρτητα από το πόσο επιμελείς είναι με την στοματική υγεία τους, τα προβλήματα με τα δόντια τους φαίνεται να είναι πιο συχνά από ό,τι για άλλους.
 
Σε μια νέα έρευνα, οι επιστήμονες έχουν αποκαλύψει πώς ακόμα και μικρή έλλειψη σε πρωτεΐνη έχει ως αποτέλεσμα φθορά στο σμάλτο.

Στη μελέτη, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι ελλατωματικές πρωτεΐνες της αμιλογενίνης κολλούν ή δεσμεύονται ασυνήθιστα έντονα στο σμάλτο και δεν αποβάλλονται όταν πρέπει, παρεμποδίζοντας έτσι τη διαδικασία ανάπτυξης δημιουργίας ισχυρού σμάλτου.

Η κατάσταση είναι γνωστή ως ατελής αμιλογένεση (AI-Amelogenesis-Imperfecta) και εκείνοι που πάσχουν από αυτήν δεν αναπτύσσουν σωστά το σμάλτο εξαιτίας της αρνητικής επίδρασης ενός  απλού αμινοξέος στην αμιλογενίνη.

Το γενετικό ελάττωμα προκαλεί μαλακό, αποχρωματισμένο σμάλτο που σπάει εύκολα.

Τα δόντια δεν είναι τόσο ισχυρά, διότι το σμάλτο είναι πολύ λεπτότερο και οι κρύσταλλοι έχουν μικρότερη διάταξη. Στους περισσότερους ανθρώπους, το σμάλτο είναι η πιο σκληρή ουσία στο σώμα τους, αλλά αυτό δεν ισχύει για τους ασθενείς με ατελής αμιλογένεση.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της μελέτης, η τάση των ελαττωματικών πρωτεϊνών να προσκολώνται πολύ και αρκετά έντονα στην επιφάνεια, δεν επιτρέπει σε άλλους μοριακούς παίκτες να κάνουν τη δουλειά τους δημιουργώντας μια στέρεη κρυσταλλική δομή.

Επίσης, επιβραδύνουν ένα ένζυμο γνωστό ως μεταλλοπεπτιδάση μήτρας -20 (ΜΜΡ20), το οποίο απομακρύνει την περίσσεια αμιλογενίνης από την αναπτυσσόμενη ορυκτή επιφάνεια. Όταν το MMP20 δεν μπορεί να κάνει τη δουλειά του, το σμάλτο αναπτύσσεται πιο αργά και είναι ασθενέστερο.

Οι κολλώδεις πρωτεΐνες επίσης επιβραδύνουν τον σχηματισμό υδροξιαπατίτη (ΗΑ).

Αυτή η μελέτη μας βοηθά να κατανοήσουμε γιατί τα άτομα με αυτές τις μεταλλάξεις έχουν αδύναμο και εύθραυστο σμάλτο δοντιών. ανόργανων

Η μελέτη, με τίτλο «The energetic basis for hydroxyapatite mineralization by amelogenin variants provides insights into the origin of amelogenesis imperfecta» δημοσιεύθηκε στις 9 Ιουλίου 2019 στα Πρακτικά της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.

Πηγή: www.dental-tribune.com